این روش درمانی برای اصلاح مشکلات شدید اسکلتی و دندانی که در سنین رشد مراجعه نکرده و یا قابل درمان نبوده اند معمولاً در انتهای دوره بلوغ انجام می شود. در این روش همکاری ارتودنتیست و جراح فک و صورت الزامی است.

در این روش درمان مراحل درمان به سه قسمت تقسیم می شود که عبارتند از:

1. شروع درمان:

معمولاً می بایست درمان توسط ارتودنتیست آغاز شود و دندانهای هر فک نسبت به خود آن فک با استفاده از دستگاههای ارتودنسی ثابت و یا ترکیبی از دستگاههای ثابت و متحرک تنظیم و مرتب گردد.

2. انجام جراحی:

              در این مرحله بیمار جهت انجام جراحی به جراح مراجعه و پس از هماهنگی به جراحی اقدام می شود. بیمار پس                 ازجراحی به ارتودنتیست ارجاع داده می شود.

3. انتهای درمان:

مراحل انتهایی درمان جهت حفظ نتیجه عمل انجام می شود. در انتهای عمل و پس از تثبیت وضعیت دستگاههای ثابت ارتودنسی از دهان بیمار خارج و پلاکهای ثابت و متحرک نگهدارنده جهت نگهداری وضعیت، حداقل بمدت یکسال در دهان بیمار قرار می گیرد.

انواع عمده مشکلاتی که می بایست جهت درمان آنها با روش ارتوسرجری اقدام نمود عبارتند از:

1. Severe Skeletal Class lll: جلو بودن فک پایین یا عقب بودن فک بالا

2. Severe Skeletal Class ll: جلو بودن فک بالا یا عقب بودن فک پایین

3. Open bite: وجود فاصله زیاد بین دندانهای جلو همراه با ازدیاد طول صورت

4. Deep bite: صورت بسیار کوتاه همراه با جفت شدن عمیق دندانها به صورتی که در حالت قرار دادن دندانها بر روی هم دندانهای جلوی پایین قابل رویت نباشند.

5. Deviation: انحراف فک پایین یا بالا و عدم تقارن صورت