به طور کلی درمانهای ارتودنسی به دو روش درمان با کمک دستگاههای ثابت و دستگاههای متحرک تقسیم می شوند. درمانهای ثابت در اغلب موارد در دوره دندانی دایمی به کار می رود و درمانهای متحرک بیشتر در سنین رشد فکین و رویشی دندانها به کار می رود.

1.     آشنایی با دستگاه ثابت:

درمان با دستگاه ثابت برای اصلاح انحراف های دندانی انجام می شود که به طور میانگین دو سال و نیم طول می کشد. بعد از آن بایستی از پلاکهای متحرک برای حفظ وضعیت موجود تا محکم شدن استخوانهای اطراف ریشه دندانها استفاده نمود.

2.     آشنایی با دستگاه متحرک:

دستگاههای متحرک وسایلی هستند که قرار دادن یا برداشتن آنها در دهان توسط بیمار امکان پذیر است. بنابر این همکاری بیمار در استفاده نمودن از آنها بسیار اهمیت دارد. این دستگاهها عمدتاً در موارد زیر استفاده می گردند:

1)    برای رفع مشکلات جزئی دندانها از طریق قرار دادن فنر یا پیچ در پلاک متحرک در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان

2)    برای رفع مشکلات اسکلتی در کودکان و نوجوانان

3)    برای کمک به تثبیت موقعیت دندانها پس از درمانها با دستگاه ثابت